Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΣΕΫΧΕΛΛΕΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Μετά από συνολικά επτά ώρες πτήση, με ενδιάμεσο σταθμό την Ντόχα (Κατάρ) φτάσαμε στις Σεϋχέλλες (Seychelles) τον Νοέμβριο του 2006. Μόλις βγήκαμε από το αεροδρόμιο, καταλάβαμε ότι μας περίμεναν 10 υπέροχες ημέρες και δεν διαψευστήκαμε ούτε για ένα λεπτό. Θα δείτε λοιπόν τις φωτογραφίες και πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε απόλυτα και σεις μαζί μας.
Οι Σεϋχέλλες λοιπόν είναι ένα νησιωτικό κράτος στον Ινδικό Ωκεανό, ανατολικά της Αφρικής στο ύψος της Κένυα. Αποτελείται από 115 νησιά, τα οποία δεν κατοικούνται όλα. Τα νησιά διαθέτουν μοναδική χλωρίδα και πανίδα, στις οποίες περιλαμβάνεται η γιγάντια χελώνα, καθώς και η μεγαλύτερη καρύδα στον κόσμο. Είναι δε τα μοναδικά νησιά στον κόσμο με έδαφος από γρανίτη. Επίσης είναι η  μοναδική χώρα που διαθέτει δύο τόπους παγκόσμιας κληρονομιάς.
Είναι πρώην βρετανική αποικία (γιαυτό έχει υιοθετήσει τον αγγλικό τρόπο οδήγησης) και από το 1993 πολυκομματική δημοκρατία. Η πρωτεύουσα της χώρας η Βικτώρια,(προς τιμή της πρώην βασίλισσας της Αγγλίας), είναι η μικρότερη σε πληθυσμό πρωτεύουσα στον κόσμο. Ο συνολικός πληθυσμός της χώρας δεν πρέπει να ξεπερνά τις 120-130χιλ. και η επίσημη γλώσσα τους είναι τα κρεολή. Γνωρίζουν όμως και αγγλικά και γαλλικά.
Εμείς επισκεφτήκαμε 3 από τα πιο τουριστικά νησιά της χώρας. Το Mahe (Μαχέ) που είναι το μεγαλύτερο και στο οποίο βρίσκεται φυσικά και η πρωτεύουσα. Το Praslin (Πραλέν) και τέλος το La digue (Λα Ντιγκ).
Ας πάρουμε όμως τα νησιά ένα ένα και πρώτο το Μαχέ. Μείναμε στο ξενοδοχείο Berjaya (Μπερτζάγια) στην παραλία Bo Vallon (Μπο Βαλόν). Το ξενοδοχείο ήταν μέτριο, γιαυτό αναγκαστήκαμε να κάνουμε αναβάθμιση στο δωμάτιο. Ήταν όμως στο μέσον των 3 περίπου χιλ. παραλίας, που ήταν καταπληκτική. Φανταστείτε ότι
σ΄αυτήν την παραλία υπάρχουν 3 η 4 το πολύ ξενοδοχεία, άλλες τόσες βίλες, καθώς άλλα τόσα εστιατόρια και μπαράκια. Μουσεία και άλλα ιστορικά μνημεία δεν υπάρχουν, εκτός από την βίλα που έμενε ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος όταν ήταν εξόριστος στις Σεϋχέλλες, (η βίλα όμως αυτή έχει πλέον πωληθεί σε ιδιώτη) και μία προτομή του Μαχάτμα Γκάντι. Για ψώνια δεν υπάρχουν αξιόλογα καταστήματα πέρα από αυτά της λαϊκής τέχνης. Υπάρχει όμως ένα αξιόλογος ας πούμε πολυχώρος, όπου είναι το εθνικό τους κοσμηματοπωλείο, καθώς και έκθεση ζωγραφικής και έργων τέχνης, ντόπιων καλλιτεχνών. Αλίμονο όμως να πηγαίνει κάποιος σε ένα τέτοιο μέρος και να σκέφτεται τα ψώνια. Η νυχτερινή ζωή δεν έχει καμιά σχέση  με αυτήν που γνωρίζουμε στην πατρίδα μας. Είναι όμως εμπειρία να πίνεις το η τα ποτά σου στο μπαράκι στην παραλία, κάτω από εκατομμύρια άστρα ακούγοντας απαλή μουσική, οι διάφορους τουρίστες να παίζουν μουσική η να τραγουδούν καραόκι . Το φαγητό είναι καλό και φτηνό, με κυρίαρχο το ψάρι. Ντόπια κρέατα δεν υπάρχουν ιδιαίτερα καθώς τα περισσότερα είναι εισαγωγής. Πως να περάσετε την ημέρα σας? Μα να επισκεφτείτε μερικές από τις υπέροχες παραλίες του νησιού, είτε νοικιάζοντας αυτοκίνητο (δεν τα μπορώ τα δεξιοτίμονα και τους ανάποδους δρόμους), η με ταξί που είναι φτηνά και θα σας πάει και θα έρθει να σας πάρει όποτε θελήσετε. Η να νοικιάσετε ένα ταχύπλοο για να επισκεφτήτε μαζί με την παρέα σας κοντινά νησιά, να ψαρέψετε και μετά να θα σας ψήσουν ότι ψάρια πιάσετε για να τα φάτε. Οι τιμές δεν είναι ακριβές για μια μέρα, ειδικά εάν είστε παρέα 2 ζευγάρια και πάνω και σηκώνουν πάρα πολύ παζάρι.
Το επόμενο νησί ήταν το Πραλέν. Εκεί πας είτε με πλοίο, νομίζω περίπου 3 ώρες το ταξείδι, είτε με κάτι απίστευτα μικρά χίππικα αεροπλάνα των 15 θέσεων, το οποίο και προτιμήσαμε. Μείναμε σ΄ένα πολύ συμπαθητικό ξενοδοχείο, το Acazou (Ακαζού) πάνω στην κατάλευκη παραλία Cote d'or (Κοτ ντ'ορ). Εδώ πρέπει να επισκεφτείτε οπωσδήποτε τρία μέρη. Την παραλία  Anse Lasio (Άνζε Λάζιο), μία εκπληκτική παραλία με πολύχρωμα κοράλια και ψάρια σε απίστευτους χρωματικούς συνδυασμούς. Γλυκό νερό έρχεται από τον καταπράσινο λόφο που περιβάλει την παραλία και χύνεται με ένα μικρό ρυάκι στην θάλασσα, τα δε   δέντρα δημιουργούν ένα φυσικό στέγαστρο, καθιστώντας τις ομπρέλες περιττές. Εκεί επίσης χωμένο μέσα στο πράσινο είναι ένα μικρό εστιατόριο, καφέ, μπαρ, το Bon Bon Plume, όπου μπορείς να φας φτηνά και καλά. Πρέπει τέλος να σας πω ότι η παραλία αυτή είναι μέσα στις 10 η 20 ωραιότερες παραλίες του πλανήτη. Απόδειξη ότι εκεί γυρίστηκε η διαφήμιση του Μαρτίνι με τον Τζωρτζ Κλούνι. Το εθνικό πάρκο και παγκόσμια κληρονομιάValle de Mei (Βάλε ντε Μέι) και τέλος τον Λευκό Οίκο. Ο Λευκός Οίκος είναι ένα κτίριο μικρογραφία του πραγματικού, στον επάνω όροφο του οποίου, υπάρχει το καλλίτερο εστιατόριο του νησιού και στο ισόγειο ένα μίνι καζίνο. Όταν κάνετε κράτηση, στέλνουν ταξί για να σας πάρουν αλλά και να σας επιστρέψουν στο ξενοδοχείο σας.
Από το Πραλέν και μετά από μισή ώρα φτάσαμε στο νησί Λα Ντιγκ. Στο νησί αυτό που αποτελεί τον δεύτερο τόπο παγκόσμιας κληρονομιάς της χώρας, ο χρόνος κυλά με την ταχύτητα της βοϊδάμαξας η εάν είστε πιο βιαστικοί, αυτή του ποδηλάτου, μια και τα αυτοκίνητα απαγορεύονται. Η κυριότερη παραλία του νησιού,(του οποίου την ομορφιά μόνο η φωτογραφία μπορεί ίσως να περιγράψει, γιατί όπως λένε και Κινέζοι ισούται με 1000 λέξεις), είναι η Source d' Argent (Σορς ντ' Αρζέν). Εκεί οι διαφόρων αποχρώσεων γρανιτένιοι βράχοι μαζί με την πυκνή και σκιερή βλάστηση, δημιουργούν μικρούς ονειρεμένους κολπίσκους, με τον καθένα να έχει την δική του ξεχωριστή ομορφιά. Είναι τέτοια η ομορφιά της φύσης που τουλάχιστον εμένα ήταν στιγμές που έμενα άφωνος.
Κλείνοντας θα ήθελα να σας δώσω δύο ακόμα πληροφορίες.
1) Μπορείτε μέσω ίντερνετ η και ταξιδιωτικών γραφείων να νοικιάσετε μία βίλα και σας βεβαιώ ότι καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις και βαλάντια. Διαθέτουν τα πάντα, (ίντερνετ,δορυφορική,κλιματισμό,κλπ), πολλές από αυτές πισίνα καθώς και κάποιες από αυτές επίσης υπηρεσία (για καθαριότητα, ψώνια, μαγείρεμα). Οι δε τιμές αρχίζουν από περίπου 500 δολ την εβδομάδα, (οι κρατήσεις είναι εβδομαδιαίες).
2) Συνάλλαγμα δέχονται εκτός φυσικά από την τράπεζα, τα ξενοδοχεία, τα τουριστικά γραφεία και τα γραφεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων. Επειδή λοιπόν δεν είναι προσβάσιμο στην ελεύθερη αγορά, η τιμή του μπορεί να φτάσει ακόμη και στο διπλάσιο της επίσημης.
Αρκετά όμως σας ζάλισα με την φλυαρία μου. Σας αφήνω να απολαύσετε αυτό που αποκαλώ ο δικός μου παράδεισος.

Αυτό το θέαμα αντικρίζεις μόλις βγεις από το αεροδρόμιο
Η πρωτεύουσα Βικτόρια με την μικρογραφία του Big Ben
Όπως καταλάβατε είναι χριστιανοί

Το υπουργείο εξωτερικών της χώρας
Το εθνικό κοσμηματοπωλείο και εκθεσιακό κέντρο


Η κεντρική αγορά της Βικτόρια
Ιδιόκτητη βίλα η και ενοικιαζόμενη στην παραλία της Beau Vallon

Η πισίνα του Berzaya
Και αυτή του Meridien Fisherman
Η Beau Vallon για μένα ίσως η ωραιότερη παραλία του Mahe
Beau Vallon

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς εδώ
Μπο Βαλλόν στο μπαράκι αυτό το βράδυ μουσική, καραόκι, και κοκτέιλς. Μαγεία
Πάντα η Beau Vallon
Η θέα από το μπαρ της πισίνας του Berjaya
Αυτές είναι οι ξαπλώστρες μας
Χωρίς σχόλια
Το αεροπλανάκι που μας πήγε στο Praslin 15 θέσεων
Όταν κοιτάς από ψηλά
Μοιάζει η γη με ζωγραφιά
Το ξενοδοχείο μας  Acazou στο Praslin. Το πάνω δεξιά είναι το δωμάτιο μας.
Η θέα από το μπαλκόνι μας
Και όπως πάντα οι ξαπλώστρες μας
Η παραλία Cote d' Or μπροστά από το ξενοδοχείο
Η Cote d' Or
 Cote d' Or
Το εθνικό πάρκο Valee de Mei
Το εθνικό πάρκο
Το εθνικό πάρκο
Εθνικό Πάρκο. Η μεγαλύτερη καρύδα στον κόσμο.
Το πάρκο
Το πάρκο


Praslin η παραλία Anse Lasio. Μία από τις ωραιότερες παραλίες στον κόσμο. Αυτό το μικρό άσπρο στο μέσον του πράσινου είναι μικρός καταρράκτης.
Η Anse Lasio κάτω από τα σκιερά δέντρα.
Το νερό που χύνεται στην θάλασσα είναι από τον μικρό καταρράκτη. Εδώ γυρίστηκε η διαφήμιση της Μαρτίνι με τον Τζωρτζ Κλούνι.
Μετά ένα υπέροχο μπάνιο στην Anse Lasio, ένα χορταστικό, πολύ νόστιμο και φτηνό γεύμα στο Bon Bon Plume κάτω από τα δέντρα. Ο τέλειος συνδυασμός. 


Περιμένοντας το πλοιάριο για το La Digue στο λιμάνι του Praslin
Νησί Λα Ντιγκ, από εδώ αρχίζει η  παραλία Σορς ντ΄ Αρζέν. Θαυμάστε.
Τυχερός ο φίλος έτσι?

Τι θα λέγατε εδώ. Η να πάμε παρακάτω μπας και βρούμε κάτι καλλίτερο?
Ούτε εδώ? Καλά, ας συνεχίσουμε.

Έργο τέχνης της φύσης.

Μια χαρά μου φαίνεται εδώ και δεν βλέπω και κανένα 
Αυτό το ζευγάρι απολαμβάνει ήδη τον δικό του παράδεισο.

Εγώ λέω να την αράξουμε εδώ. Τι λέτε?
Όπως όμως θα καταλάβατε,

Τις επισκεφτήκαμε όλες, τις φωτογραφίσαμε αλλά και τις απολαύσαμε.
Αλλά σας βεβαιώ ότι δεν τις χορτάσαμε. Ένα είναι σίγουρο ότι θα ξαναπάμε.
Λέτε να σκέφτεται κι' αυτός που να κολυμπήσει? Δεν νομίζω.
Πιτσιρικάδες σε BBQ στην Μπο Βαλλόν

Νεαρή κρεολή παίζει στην Μπο Βαλλόν.

Έτοιμος για διαφήμιση οδοντόκρεμας
Τξιδευοντας στο Λα Ντιγκ, με αυτήν την ομορφούλα.

Αμηχανία? η τρώει τα νύχια της? 
Χρωματικές και μόνο αντιθέσεις.

Κούκλος ο μπόμπιρας.


Τροπικά η εξωτικά αν προτιμάτε άνθη.






Μπορεί να συναντήσετε όμως και αυτές τις χαριτωμένες μαύρες σαύρες.
Η αυτά τα καβουράκια. Που ούτε κλαίνε τα καημένα ούτε είναι παραπονεμένα.

Η μεγαλύτερη χελώνα ξηράς στον πλανήτη.
Και οι φίλες της.



Και τέλος η μεγαλύτερη καρύδα στον πλανήτη Coco de Mer. Πάντως είστε τρομεροί. Κατευθείαν στο πονηρό πήγε το μυαλό σας. Ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε. Ραντεβού σύντομα στο επόμενο ταξείδι. Γεια σας.

.